DO WOLNOŚCI, MY TAŃCZYMY

Dahoon Nam (ur. 1995)

Artysta działający w Seulu i Namyangju, którego twórczość polega na ręcznym odtwarzaniu i reinterpretowaniu codziennych scen z wykorzystaniem różnorodnych mediów – od rzeźb ze styropianu o różnych rozmiarach, przez wielkoformatowe instalacje, po grafikę komputerową. Poprzez pracochłonne, celowo niedoskonałe, powtarzalne działania ręczne artysta stawia pytania o wartość wymienną pracy i kapitału, skłaniając widzów do refleksji nad tym, w jaki sposób kształtuje się wartość rynkowa dzieła sztuki.

Nam studiował historię sztuki w Toronto w Kanadzie. Jego najważniejsze wystawy indywidualne to National Junkyard of Modern and Contemporary Art (Atelier Aki, Seul, 2025), MoMA from TEMU (Hwangumhyang, Seul, 2024) oraz The Adult Empire Strikes Back (Gallery Watermark, Seul, 2024). Brał również udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in. For All: Chocolate, Lemonade, and Party (Muzeum Sztuki w Suwon, 2025) oraz Protect Me From What I Want (Muzeum Sztuki Uniwersytetu Narodowego w Seulu, 2024). Obecnie realizuje projekty z pogranicza sztuki i życia codziennego we współpracy z instytucjami takimi jak Fundacja Amorepacific i Bank Przemysłowy Korei (IBK).

Kahee Jeong (ur. 1986)

Artystka mieszkająca i pracująca w Berlinie, Amsterdamie i Seulu. Jej praktyka artystyczna wizualizuje ludzkie procesy poznawcze, czerpiąc z badań z zakresu neurobiologii, filozofii oraz ekosystemów cyfrowych. Pracując z wideo, tekstem i instalacją, bada psychologiczne pęknięcia, jakich doświadczają jednostki próbujące odnaleźć się w szybko zmieniających się realiach społecznych, a także emocjonalne struktury, takie jak „niepożądane myśli”.

Jej praktyka opiera się na współpracy interdyscyplinarnej, wywiadach i złożonych metodach badawczych, łącząc głębię teoretyczną z wrażeniowym wyrazem artystycznym.

Uczestniczyła w programach rezydencyjnych Rijksakademie van beeldende kunsten (Holandia) oraz MMCA Goyang Residency (Korea Południowa).

Jej prace były prezentowane na arenie międzynarodowej, m.in. podczas Transmediale Vorspiel (Niemcy), Taipei Video Art Festival (Tajwan), Philosophy Festival (Włochy) oraz w Science Gallery w Londynie (Wielka Brytania).

Jeonghan Kim (ur. 1971)

Artysta mediów mieszkający w Seulu, którego twórczość eksploruje percepcję, qualia oraz afekt zbiorowy na styku sztuki i nauk kognitywnych. Badał możliwość postrzegania percepcji innych osób poprzez to, co nazywa „hybrid perception”, oraz opracował oparte na danych projekty wizualizacyjne, takie jak EMC (Emergen Mind of City), które były prezentowane na arenie międzynarodowej, m.in. na wystawach Infosphere (ZKM, Germany), Media City Seoul oraz WhiteBox (New York City).

Ukończył studia licencjackie i magisterskie (BFA, MFA) z zakresu Western Painting na Seoul National University, a następnie studiował New Media w School of the Art Institute of Chicago. Uzyskał tytuł doktora w dziedzinie Cognitive Science na Seoul National University, gdzie prowadził interdyscyplinarne badania łączące media art i kognitywistykę.

Przy wsparciu Asian Cultural Council działającej w ramach Rockefeller Brothers Fund uczestniczył w rezydencji artystycznej w Lower Manhattan Cultural Council (LMCC) w New York. Prowadził również badania nad media art i cognitive science jako Fulbright Visiting Scholar w DXARTS, University of Washington in Seattle.

siren eun young jung (ur. 1974)

Artystka mieszkająca i pracująca w Seulu, której multidyscyplinarna praktyka obejmuje sztuki wizualne, film i performance. W swojej twórczości bada, w jaki sposób indywidualne pragnienia mogą przekształcać się w akty oporu, dyskurs historyczny i ekspresję polityczną. Do jej najważniejszych projektów należą Dongducheon Project (Gyeonggi-do, 2007–2009) oraz Yeoseong Gukgeuk (Korean classical opera of women) Project, realizowany od 2008 roku. Jest laureatką wielu nagród, w tym Hermes Foundation Art Award (2013), Sindoh Art Prize (2015) oraz Korea Artist Prize (2018). Do najważniejszych wystaw indywidualnych należą Deferral Theatre (Kunstverein für die Rheinlande und Westfalen, Düsseldorf, 2020) oraz Hijeck the Gender! (Leonard & Bina Ellen Art Gallery, Montreal, 2023). W 2019 roku reprezentowała Koreę w Korean Pavilion na 58. Venice Biennale.

Mozelle (ur. 1996)

Artystka mieszkająca i pracująca w Seulu, której malarstwo i instalacje ujawniają subtelne przejawy psot i figlarności wpisane w codzienne rutyny. Brała udział w licznych wystawach zbiorowych, w tym Dot, Dot, Dot (Miindo Cultural Space, Seul, 2018) oraz Beyond the Gaze (Gallery Cove, Seul, 2025). W 2025 roku zaprezentowała swoją najnowszą wystawę indywidualną Out of My Mind w Barom Gallery w Seulu. Jej prace znajdują się w kolekcji Galerii Biseonjae, również zlokalizowanej w Seulu.

Shin Il Kim (ur. 1971)

Artysta mieszkający w Seulu, którego praktyka koncentruje się na rzeźbie tekstowej, badającej granice ludzkiego postrzegania oraz kategoryzację języka. Był nominowany do Korea Artist Prize (2014) przyznawanej przez National Museum of Modern and Contemporary Art (MMCA) w Korei, a także uczestniczył w wielu międzynarodowych biennale, takich jak 3rd Seville International Biennale (2008), 5th Seoul International Media Art Biennale (2008), Portland Biennial (2005) i Singapore Biennale (2006). Jego prace znajdują się w kolekcjach głównych instytucji, takich jak New Museum i Queens Museum w Nowym Jorku, a także National Museum of Modern and Contemporary Art (MMCA), Seoul Museum of Art, oraz Leeum Museum of Art w Korei. Od 2021 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego festiwalu Mindboom Festival.

Na Hyun (ur. 1970)

Artysta mieszkający w Seulu, którego praktyka artystyczna koncentruje się na wydarzeniach historycznych i archiwalnych zapisach. Poprzez tworzenie alternatywnych archiwów i twórcze wypełnianie luk pozostawionych przez oficjalne dokumenty, podważa on prawdziwość rzekomo obiektywnych źródeł. W 2025 roku otrzymał Seoul Arts Award, a w 2015 roku był nominowany do Korea Artist Prize przyznawanej przez National Museum of Modern and Contemporary Art (MMCA). Jego wystawy indywidualne odbyły się m.in. w: Finding Bigfoot (Oil tank Cultural Park, Seul, 2022), Babel – Different Tongues (Daegu Art Museum, Daegu, 2018), oraz Babel Tower (Künstlerhaus Bethanien, Berlin, 2014). Prace Na Hyuna znajdują się w kolekcjach najważniejszych instytucji w Korei, takich jak National Museum of Modern and Contemporary Art, Seoul Museum of Art, Gyeonggi Museum of Modern Art oraz Suwon Museum of Art.

LAN Chung-Husan (ur. 1991)

Artysta mieszkający i pracujący w Tajpej, którego twórczość koncentruje się na przemocy wojny i polityki. Posługując się fotografią, ready-made’ami i instalacjami, ujawnia on tkwiące w tych systemach absurdy. Od czasu udziału w wystawie Babylone – U.S.A. (The Boiler, Nowy Jork, 2016), prezentował swoje prace na arenie międzynarodowej, m.in. podczas Suwon International Photo Festival (Suwon, 2022) oraz Asia-Europe Mediations Biennale (Stambuł, 2023). Jest laureatem licznych nagród, w tym Arte Laguna Prize (2022) oraz TDCC Contemporary Art Award (2020).

Tooraj Khamenehzadeh

Pochodzący z Iranu artysta mieszkający w Nowym Jorku. Swoją praktykę artystyczną rozpoczął od teatru, a następnie skoncentrował się na fotografii i sztuce wideo. Obecnie tworzy głównie projekty oparte na obrazie i fotografii, niekiedy sięgając także po teatralne środki wyrazu.

Jego prace były prezentowane na licznych festiwalach, biennale i targach sztuki na całym świecie, m.in. podczas 4th Jeju Biennale (Korea Południowa), Iran Photo Biennial (Iran), Polyforme Video Art Festival (Francja), Chongqing Photo and Video Biennale (Chiny), International Art Festival (Nepal), Now&After Video Art Festival (Rosja), Milan Image Art Fair (Włochy) oraz Photo London (Wielka Brytania).

Brał także udział w licznych międzynarodowych programach rezydencyjnych i wymianach artystycznych, m.in. w Theertha (Sri Lanka), Khoj (Indie), SaNsA (Ghana), Vasl (Pakistan) i Organhaus (Chiny).

MOMOSE Aya (ur. 1988)

Artystka mieszkająca i pracująca w Tokio, której praktyka artystyczna – obejmująca performance i wideo – stawia pytania dotyczące płci i seksualności. Punktem wyjścia dla jej pracy są zarówno kwestie spojrzenia i pożądania, jak i dyskomforty powstające w relacji między własnym ciałem a ciałem Innego. Aya bada złożone struktury komunikacji między sobą a innymi obecnościami.

Prezentowała liczne wystawy indywidualne, m.in. 10 Years (TALION Gallery, Tokio, 2024) oraz My Open Seam (Kurume City Plaza, Fukuoka, 2023). Jej prace były również pokazywane na wystawach zbiorowych za granicą, m.in. Elle empêche les choses de dormir (40mcube, Montpellier, 2025) oraz Bodies in Connection: Women Artists from Asia (National Museum of Modern and Contemporary Art, Seul, 2024).

ENDO Mai (ur. 1984)

Artystka i aktorka mieszkająca w Tokio, której praktyka obejmuje wideo, fotografię, teatr oraz działalność wydawniczą. Znana z charakterystycznego poczucia humoru, w swojej twórczości podejmuje szeroki wachlarz tematów – od historycznych ludowych opowieści, przez fan fiction i komiksy młodzieżowe, po instytucję małżeństwa i przepisy ograniczające wolność wypowiedzi – jako część jej nieustającej refleksji nad myślą queerowo-feministyczną.

Prezentowała liczne wystawy indywidualne, m.in. Actuality on the Rooftop (Tav Gallery, Tokio, 2023) oraz Attractively Idling (Tokyo Dome City, Tokio, 2023). Jej prace były również pokazywane na wystawach zbiorowych na arenie międzynarodowej, m.in. Bodies in Connection: Women Artists from Asia (National Museum of Modern and Contemporary Art, Seoul, 2024) oraz La Clausura del Cuerpo (Las Cigarreras Centro Cultural, Alicante, 2022).

Alexander Chekmenev (ur. 1969)

Fotograf mieszkający w Kijowie, którego praktyka koncentruje się na dokumentowaniu społecznych i politycznych zawirowań, które ukształtowały współczesną Ukrainę. Rozpoczął swoją karierę jako uczeń w studiu fotograficznym w rodzinnym Ługańsku, a następnie wyruszył z aparatem na ulice, poszukując własnego stylu wizualnego. Dzięki takiemu aktywnemu podejściu udało mu się uchwycić kluczowe momenty społecznych przewrotów i politycznych niepokojów w całym kraju. Do dziś nieustannie dokumentuje przemiany i wyzwania, z jakimi mierzy się Ukraina oraz jej obywatele w czasach wojny i rewolucji. Jego obiektyw daje świadectwo codziennej rzeczywistości oraz odporności ludzi dotkniętych systemowym załamaniem i konfliktem.

Jego prace były publikowane w wielu międzynarodowych mediach, m.in. w: The New York Times, TIME Magazine, TIME LightBox, New Yorker (Photo Booth), Quartz Magazine, The Guardian, Vice Magazine, WIRED Magazine, The Atlantic Magazine, The Times Magazine oraz The Sunday Times.

@everydayImpunity

członek zespołu: Ezra Acayan, Jes Aznar, Kimberly dela Cruz, Raffy Lerma
@everydayImpunity to non-profitowy kolektyw złożony z fotografów dokumentalnych, dziennikarzy i artystów wizualnych, którzy za pomocą fotografii kwestionują stereotypy i systemowe nierówności. Kolektyw ten zapewnia platformę dla fotografów z całego świata, umożliwiając im dzielenie się swoją pracą, współpracę oraz wspólny rozwój.Fotografie tworzone w ramach @everydayImpunity były regularnie publikowane w globalnych mediach oraz prezentowane na licznych wystawach i międzynarodowych festiwalach fotograficznych. Na wystawie MINDBOOM 2025 zaprezentowana zostanie praca Jes Aznar, przedstawiciela tej społeczności.

Hsu Tsun-Hsu (ur. 1960)

Artysta mieszkający i pracujący w Tajpej, który rozpoczął swoją karierę jako fotoreporter w China Times w 1988 roku, czyli rok po zniesieniu stanu wojennego na Tajwanie. Przez 18 lat dokumentował burzliwe przemiany społeczne oraz proces demokratyzacji kraju. Jednym z jego najbardziej znaczących cykli fotograficznych jest The More We Get Together, który ukazuje niesprawiedliwości społeczne przez pryzmat jego przenikliwego i wrażliwego spojrzenia. Seria została zaprezentowana podczas Taipei Biennial w 2023 roku.

Vinai Dithajohn

Fotograf prasowy i dokumentalista mieszkający w Bangkoku.

Od ponad 30 lat dokumentuje kwestie społeczne, polityczne i związane z prawami człowieka w całej Azji Południowo-Wschodniej.

Jego prace ukazywały się w takich mediach jak Time, International Herald Tribune, South China Morning Post, GQ Thailand oraz National Geographic (edycje tajlandzka i holenderska). Współpracował z wieloma międzynarodowymi organizacjami, m.in. UNAIDS, UNDP, ILO, Rockefeller Foundation, Amnesty International oraz Greenpeace Southeast Asia. Został wielokrotnie nagrodzony przez Foreign Correspondents’ Club of Thailand (FCCT) oraz National Geographic Thailand.

Igor Wójcik (ur. 1968)

Artysta wizualny, twórca koncepcji sztuki zjawiskowej i spekulacjonizmu intuicjonistycznego. Uprawia malarstwo, fotografię, szkło artystyczne, instalację, performance, happening oraz film. Autor cykli: Mechabiotylae (od 1992), Postindustrium (1994–2002) i Miejsce wyboru (1998–2006). 

Był członkiem grup artystycznych Karuzela Braders, Gabinet Operacji Plastycznych i Odnowy Uczuć oraz kolektywu muzycznego Poławiacze Pereł z Odry. Obecnie działa w grupie twórczej Silesium. Jego prace znajdują się w muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Czechach, Ukrainie, Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Norwegii, Kanadzie i USA.

Józef Robakowski (ur. 1939)

Artysta multimedialny, twórca filmów eksperymentalnych, performer, teoretyk sztuki, pedagog. Jeden z kluczowych przedstawicieli polskiej sztuki awangardowej po 1960 roku. Jego praktyka obejmuje film, wideo, fotografię, działania performatywne oraz instalacje. Robakowski konsekwentnie bada granice percepcji, medium i cielesności, często wykorzystując własne ciało jako narzędzie eksperymentu.

Współtwórca i członek takich formacji artystycznych jak Warsztat Formy Filmowej (Łódź), Grupa ZERO-61 (Toruń) czy Galeria Wymiany (Łódź). Jego twórczość cechuje się indywidualnym podejściem do medium, autoanalizą oraz przewrotnym humorem. Wiele jego prac to komentarze do relacji między sztuką a technologią, prywatnym a publicznym, jednostką a systemem.

Robakowski jest również ważnym animatorem życia artystycznego, wieloletnim wykładowcą łódzkiej Szkoły Filmowej oraz autorem licznych tekstów teoretycznych. Jego prace znajdują się w najważniejszych kolekcjach sztuki współczesnej w Polsce i za granicą.

Ala Savashevich (ur. 1989)

Artystka ukończyła Białoruską Państwową Akademię Sztuk Pięknych (Mińsk, 2010-2014) i Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta (Wrocław, 2014-2017). W 2021 roku ukończyła studia podyplomowe w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Zajmuje się instalacją, fotografią, wideo i sztuką performance. Brała udział w wystawach na Białorusi, w Polsce, na Ukrainie, w Niemczech i Gruzji itp. Obecnie mieszka i pracuje we Wrocławiu w Polsce.

W swojej praktyce artystycznej Ala Savashevich podejmuje krytyczny dialog z kolektywną pamięcią sowieckiej przeszłości. Jej działania – koncentrujące się wokół tekstyliów, ubrań oraz performansu – badają złożone relacje między materiałem a ideologią, ciałem a władzą, dotykiem a pamięcią. Artystka szczególną uwagę poświęca pomnikom i koncepcji „monumentalności” jako narzędziom politycznego wpływu: analizuje ich rolę w czasach ZSRR, ich transformację w kontekście postsowieckim oraz przekształcenia ich formy i znaczeń w przestrzeni współczesnej.